حلبچه ونگاهی نو

25 اسفند1366 مقارن است باروزحلبچه، نام شهری که یادآورکشتارهزاران انسان بیگناه بابمبهای شیمیایی وقصابی چون علی حسن المجید پسرعموی صدام بودکه اخیرااعدام شد وقتی نام حلبچه برزبانهاجاری می شودانسان بی اختیاربه یادصدها نعش وجنازه اعم اززن ومرد، پیروجوان وکودک می افتدکه درآغوش هم بخواب ابدی فرورفته اند

من درجریان جنگ 8 ساله که حدود300هزارکشته برجای گذاشت امکان آنراداشتم که تقریبادرتمام عملیات اصلی(بجزعملیات بدردر زمستان 63)شرکت داشته باشم. ایام سختی راتجربه کردم روزهاوشبهایی که اززمین وزمان آتش می باریدوباهرعملیات، حمله هوایی و توپ باران تعدادی ازدوستان وهمسنگرانم رااز دست می دادم ولی هیچگاه درطی آن 8 سال لعنتی چنین گریه نکرده بودم وآن براجسادزنی بودکه با چهار فرزند خوددرکنارجویباری درشهرک عنب یاانب درمنطقه حلبچه آرمیده بود من بعدها عکس آن صحنه رادریکی ازروزنامه های وطنی دیدم ولی هرچه دراینترنت جستجوکردم آنرانیافتم منظره عجیبی بودچشمان زیباو آبی دخترک چندساله آن زن چنان درخششی داشت که احساس می کردی وی زنده است وباتوحرف می زندتنها کبودی کنارلبهایش نشان ازگازسمی سیانیدی بودکه به حلق وی فرورفته بود سخت گریستم وبرباعث وبانی جنگ نفرین کردم

باآنکه خرابی وکشتارمردم رادرشهرهای دورونزدیک جبهه وبابمبها، موشکهای زمین به زمین وتوپخانه دوربردعراق دیده بودم ولی هیچکدام مراازجنگ تااین اندازه بیزارنکرده بودومن چهره کثیف جنگ راکه توسط رهبران ایران نعمت خوانده می شدبرای اولین باربا چشمان خوددرحلبچه دیدم

اماهدف من ازنوشتن این یادداشت زنده کردن یادآن حادثه شوم نیست که هنروقلم من به گردوپای تبلیغات صداوسیمای ولایت فقیه برای نشان دادن زشتی وپلشتی های روزگارآنهم مربوط به دشمنانی چون صدام حسین نمی رسد من دراین نوشته می خواهم به وجهی دیگراز عملیات نظامی فوق که به نظراینجانب سرنوشت جنگ رانیزتعیین کرداشاره بکنم امری که برای اولین بارمردم ایران اززبان یک سرباز وطن وشاهدعینی نقل می گرددوامیددارد درس عبرتی باشد برای سرداران جنگ دیده وجنگ ندیده که غنائم سیاسی واقتصادی راازمردمی طلب می کنندکه دستاوردی جزشکست درجنگی 8 ساله رابرای آنهابه ارمغان نیاورده بودند

پس ازشکست سپاه درعملیات کربلای چهاروپنج (معروف به عملیات شلمچه)در شرق وجنوب بصره درزمستان 1365که با60 هزار کشته ازسوی فرماندهان جنگ بعنوان حماسه مطرح می شودعملاهیچ راهی برای تداوم جنگ وبدست آوردن زمینی برای امتیازگیری درآن باقی نمانده بودمهمترین هدف دردسترس ایران شهربصره بوده که پس ازآزادی خرمشهر(1361) کلیه عملیات سالیانه نظیر خیبردرجزایرمجنون(1362) وبدردرالقرنه (1363)ووالفجر8 درشبه جزیره فاو(1364)وکربلای 4و5درشرق وجنوب بصره(1365) تصرف آن یابدست آوردن قطعه ای ازآن رانشانه رفته بود درواقع 6 سال ازعمرجنگ 8 ساله و85% تلفات ایران درجریان جنگ بخاطرتعیین هدف احمقانه ای درجنگ بودکه بظاهرتنها چند مایل بامرزایران فاصله داشت ولی هیچگاه امکان پیشروی بسوی آن حتی به میزان یک مایل نیزحاصل نگردیدبقول رزمندگان تابلوتابصره 15کیلومترکه آخرین تابلوی نصب شده درجاده اهواز-آبادان بودهیچگاه درطی جنگ تغییرنیافت

پس ازناکامی های فوق فرماندهان سپاه برای اجرای عملیات سالیانه درزمستان 1366 دروضعیت بغرنجی قرارداشتند وتنهامنطقه آماده برای عملیات جبهه شمالی دشتهای سلیمانیه عراق (ناحیه عمومی حلبچه) بوده که بدلیل تمرکزنیروهای عراقی درجبهه های اصلی در جنوب وغرب عملا باحداقل وضعیفترین یگانهای نظامی و انتظامی عراق حفاظت می شدبهمین دلیل فرماندهی سپاه برای حفظ آبروی خودنزد رهبران کشوردست به بدترین اقدام خوددرطی 8 سال جنگ تحمیلی زدوآن انتقال نیروهای اصلی خودازجنوبی ترین نقطه جبهه یعنی فاووبصره به یکی ازشمالی ترین نقطه های آن بود درواقع فرماندهان عملیاتی امکان رخنه ای به عرض 1000کیلومتررادر خطوط خودی برای دشمن فراهم آوردند شکافی که منجربه عملیات برق آسای ارتش عراق وتصرف پی درپی تمام مناطق آزادوتصرف شده درطول جنگ تحمیلی ازجمله شبه جزیره فاوگردید وعلاوه برشهرهایی نظیربستان، سوسنگرد، خرمشهروآبادان حتی اهوازراهم درخطرسقوط جدی قرارداد ونهایتانیزبه پذیرش قطعنامه 598 توسط ایران وخاتمه جنگ انجامید

بهمین دلیل بنده عملیات ایران درحلبچه رانه از دیدیک نظامی می نگرم که درآن نزدیک 13 لشکرپیاده ومکانیزه وتوپخانه تحت فرماندهی سه قرارگاه عملیاتی درگیربودند و نه ازدیدانسانی می نگرم که جمعیت دوشهریعنی حلبچه وانب قتل عام شدند ونه ازدیدکسانی که باآگاهی و بدون آگاهی ازعمق فاجعه دست به طراحی چنین عملیاتی دریک منطقه مسکونی وشهری زدند که تنهاباعملیات نظامی اسرائیل وحزب الله درلبنان وحماس درغزه قابل مقایسه است ونه ازدیدگاه تاریخی که اشتباه رهبران کردعراقی درهمکاری باقرارگاه رمضان سپاه (آنهم تحت فرماندهی افرادی نظیر سردارنقدی والله کرم) برای عملیات برعلیه ارتش صدام درآن منطقه رابنمایش گذاشته وزمینه قتل عام هموطنان خودراتوسط یک رژیم وحشی فراهم آوردند

بهمین دلیل من ازدیدگاهی استراتژیک به حلبچه ای کوچک می نگرم که پایان جنگ رارقم زد

بامیدروزی که شاهد پیروزی ملت ایران ومحاکمه صدامهاوحسن المجیدهای وطنی بخاطرقتل عام مردم کشورخودمان باشیم