ازاپوزیسیون یکصدنفره تا اپوزیسیون یکصدهزارنفره - بخش دوم

درادامه بخش اول در "اینجا" بااطلاعاتی که دردست بود مبانی کنفرانس های مشابه ومنتهی به نشست بروکسل به چالش کشیده شد واکنون درادامه به بحث محتوایی آن می پردازیم

این کنفرانس عایرغم اینکه ازقبل گفته شده بود که چهاربخش (پانل ) مختلف بشرح زیررادربرمی گیرد اما با افزدون بحث   "برنامه اتمی ایران" عملا به پنج بخش تقسیم شد که البته درپانل های مربوطه نیزبسیاری ازمطالب ربطی به عنوان پانل نداشت یاافرادی ترجیح دادند که ازطریق ویدئو کنفرانس درپانل شرکت نمایند. این چهاربخش عبارتند بودند از:

الف- بررسی روندسیاسی وگزینه های پیش روی ایران درسال جاری

(باشرکت حسین باقرزاده، ماشاالله سلیمی، عبدالله مهتدی وامین ریاحی)

ب- بررسی راههای اتحادوهماهنگی نیروهای اپوزیسیون

(باشرکت فریدون احمدی، محمدجواداکبرین، شهریارآهی وناهیدحسینی)

ج- بررسی راهکارها وگام های عملی برای ایجاد زمینه های اجرای انتخابات آزاد

حسن شریعتمداری، مجتبی واحدی ونوشابه امیری)

د-بررسی مسائل ایران وتجربه ملل

هاواردبرل، رامین پرهام ورامین احمدی)

و- بررسی مسائل هسته ای ایران

(مارک فیتزپاتریک، بهروزبیات، اتولانگی، هانس بلیکس ورضاتقی زاده)

درپانل اول دکترحسین باقرزاده تکرارزیاد دراستفاده ازواژه هایی نظیر" دراین برهه بحرانی یاحساس" رامضربحال ایران دانسته که باعث تهی شدن مطلب ازمحتوی ومعنای آن می شود وی فشاراقتصادی به مردم راناشی ازتحریم های بین المللی ذکرمی کند که دراین رابطه باید گفته شود اولا شعار" تاثیرگذاری تحریم ها" ازسوی دوگروه بزرگنمایی می شود گروهی که درآمریکا واروپا درصدد جلوگیری ازحمله اسرائیل وتوجیه عدم استفاده ازحربه زورونظامی برعلیه ایران می باشند ودیگری طرفداران دولت احمدی نژاد که می خواهند فسادهای بی سابقه ناشی ازسوء رهبری ومدیریت کشورراطی 7 سال اخیربه گردن خارجی هابیاندازند درحالیکه عمده مشکلات کشوربا درآمدهای 100 میلیارددلاری درسال وواردات 70 میلیاردی اجناس مصرفی که به نابودی صنایع وکشاورزی داخلی انجامیده  وپیامدهای آن بیکاری، تورم، گرانی وبی ثباتی درتمام عرصه ها بوده است ارتباطی به تحریم ها ی بین المللی نداشته است دراین خصوص حتی وابسته ترین عناصروابسته به رژیم ورهبری نیزبه این مساله اعتراف کرده اند که دراین رابطه  به مخاطبین محترم جدا توصیه می شود که مطلب حسین شریعتمداری سردبیرکیهان به تاریخ شنبه 17 تیرماه 1391 را باعنوان "مانورموشها" مطالعه کنند که وی برای اولین باربطورصریح با ذکرعنوان " آدرس غلط" می گوید دست پنهان پشت گرانی ها نه تحریم های آمریکا واروپا بلکه دولت احمدی نژاد است که می خواهد بااستفاده ازاین اهرم رهبری راواداربه برقراری رابطه به آمریکا کرده ودستاود آنرا به نام خود ثبت نماید؟!

آقای باقرزاده که ازنادرافراد ژرف بین دراپوزیسیون است بنظرمی رسد که درپانل مذکوربااحتیاط وکوتاه سخن شرکت کرده ومهمترین فرازسخنان وی پس ازتوصیف وضعیت "یاس وانتظار" بیشترطرح سوال درخصوص تشابه وضعیت فعلی ایران با نمونه های مختلف ازامکان کوتاه آمدن رزیم دربرابرخواست مردم تا فروپاشی به روش اتحادجماهیرشوروی بود وخوداذعان داشت که هیچ پاسخی برای سوال وتوجیه وضعیت فعلی وآینده ایران ندارد.

برخی ازمدعوین این پانل نظیرماشاالله سلیمی نیزمطالبی درخصوص وضعیت بحرانی ولزوم آمادگی اپوزیسوین برای معرفی آلترناتیو درصورت فروپاشی سخن گفته ومدعی بودند که اختلافات داخلی بین قوا به نفع باندخامنه ای بوده وازسوی دیگرامکان بازسازی بخشی ازقدرت توسط رژیم ورهبری باشرکت عناصری چون هاشمی وخاتمی وجود دارد

دراین بخش مهمترین سخنرانی به جوانی بنام امین ریاحی که گفته می شود ازدانشجویان اخراجی دانشگاه فردوسی مشهد وعضوانجمن اسلامی بوده اختصاص داده شد که مهمترین عامل تعیین سرنوشت مردم ایران را عامل خارجی ومذاکرات مربوط به برنامه اتمی ایران می دانست ومدعی بود باید اکنون که مناقع ملی ایران با منافع غرب دریک سمت قرارگرفته است اپوزیسیون این شرایط تحمیلی رابه فرصت برای مردم ایران تبدیل کند وی ضمن اشاره به بحران مشروعیت رژیم همین عدم مشروعیت رامتوجه نخبگان واپوزیسوین می داند که باید حل شود

ریاحی دربخش دیگری حرمت رابطه وکمک گرفتن ازغرب وپنهانکاری مخالفان رژیم رادراین ارتباط به زیرسوال برده وبااشاره به انتفاع کشورهای بسیاری دردوران جنگ سرد وپس ازفروپاشی شوروی ازمزایای ارتباط وکمک گرفتن از غرب می گوید مردم ایران درخیابانهای تهران ازغرب درخواست کمک می کردند ولی مخالفان سیاسی آنرا انکارمی کرده است  البته واضح است که عمده این افراد همان کسانی بودند که فرصت طلبانه سنگ حمایت ووابستگی به جنبش سبزرا به سینه می زدند وعمدتا نیزعضوانجمن های اسلامی ویا مشهوربه روشنفکران دینی بودند ودرراس آنها می توان به اردشیرامیرارجمند ومحسن کدیوروعطاالله مهاجرانی اشاره کرد که اتفاقا حامی ومنعکس کنند مبارزات افرادی نظیرامین ریاحی درسایت جرس خود می باشند. ازآنجایی که سابقه چندانی ازآقای امین ریاحی بجزعنوان دانشجوی اخراجی دردست نیست باتوجه به تجربه اپوزیسیون ازافرادی که شعاربظاهرتند می دهند (سردارمدحی، حسین درخشان و...) باید ضمن ارج گذاری به مواضع بظاهرمنطقی ایشان رعایت احتیاط لازم راکرد.                                                                                                                                                                       

ضمنا نه تنها کشورهای وابسته به بلوک شرق پس ازپایان دوره جنگ سرد وفروپاشی شوروی ازمزایای کمک های غرب برای استقراردموکراسی وپیشرفت خود استفاده کردند بلکه این امرقدمتی به دوران جنگ دوم جهانی دارد که پس ازشکست دول محوریعنی رژیم های فاشیست هیتلری وموسولینی وژاپن با اجرای طرحهایی نظیرمارشال (وزیرامورخارجه آمریکا) دراروپا ومک آرتور(فرمانده ارتش آمریکا درژاپن) این رژیم های دیکتاتوری به کشورهای با نظام سیاسی واقتصادی بازتبدیل گردیده که تاهم اکنون ازمزایای آن استفاده می کنند. متاسفانه بسیاری ازمردم فقط ازرابطه ژاپن وآمریکا بمباران هیروشیما وناکازاکی رامی بینند.

عبدالله مهتدی دبیرکل گروه کومه له نیزاختلاف وریزش درحاکمیت رانتیجه اوضاع بحرانی اقتصادی وناشی ازتحریم های بین المللی دانسته که بنظرنگارنده این چنین نیست تحریم های بین المللی متناسب با تعریف های متعارف آن هنوزبطورجدی برعلیه ایران اعمال نشده اند ادعای اروپا وآمریکا مبنی برتحریم بانکی ونیزخرید نفت ازایران ازاول ماه جاری درحالیکه 7 سال ازمدیریت دولت منتصب خامنه ای و10 سال ازافشای برنامه اتمی ایران می گذرد نشان دهنده این است که تحریم ها بیشترصوری ودرابعاد بسیارکم شدت بدلیل امید غربیها به موفقیت دیپلماسی اعمال شده است

بنظرنگارنده که بنا به نوشته هایم همواره ازتاثیرگذاری تحریم ها دردرازمدت نوشته ام اثرتحریم های خارجی بادید خوشبینی تاکنون حداکثر30% واثرسوء رهبری ومدیریت براقتصاد 70% است که البته درآینده نزدیدک باتحریم های نفتی، بانکی ودریایی وهوایی این نسبت سریعا معکوس خواهدشد ولی تحریم های بین المللی ازآنجا مهم هست که نقش یک ترانسپارنت رابرای ناکارآمدی مدیریت کشوربه نمایش گذاشت همانطوریکه اگرهمین تحریم ها دردیگرزمینه ها یعنی حقوق بشر، امورسیاسی وکنسولی وفرهنگی برعلیه نظام ومقامات وحامیان آنها درخارج ازکشور ونه مردم عادی ومبارزان اعمال شود بازهم همین امرراشاهد خواهیم بود ودرکنارآن باید به برخی ضدتحریم ها نیزاشاره شود بعنوان مثال درامورسایبری یا پناهندگان سیاسی، دانشجویان واساتید اخراجی یا حمایت ازاپوزیسیون وبالاخص مجاهدین خلق باید ضدتحریم ها اعمال شود یعنی دولتهای غربی وسازمانهای بین المللی به  کمک مردم ایران ومبارزات آنها بیایند

مهتدی مدعی است که جنبش سبزبه آتش زیرخاکسترتبدیل شده است که ضمن به ارمغان آوردن عدم مشروعیت رژیم موجب پیوند بخش های وسیعی ازمردم ایران شده است ولی نگارنده مدعی است که جنبش سبزضمن نیازبه حمایت ازآن جنبش دموکراسی خواهی کاملی نبود ودرواقع چالش رژیم با اصلاح طلبان حکومتی بود وبه همین دلیل نیزسریعا به خاموشی گرایید. جنبش سبزبدنبال رای گمشده به میرحسین موسوی کاندید حذف شده ریاست جمهوری توسط رهبری بود جنبش موردنظرما باید جنبش رنگین کمان مردم باشد که درمقطعی رنگ سبزبخود گرفت همانطوریکه درپاریس رنگ بنفش بخود گرفت ودرجای دیگررنگ سه رنگ پرچم ایران. این جنبش دربخش هایی نظیراعتصاب بازاریان، مبارزات قومیتی ومذهبی، مبارزات مداوم کارگران کارخانه ها واساتید ودانشجویان دیگررنگ سبزراباخود حمل نمی کرد بلکه درهمان جنبش رنگین کمانی مردم ایران خودرانشان می داد که دیگربه هیچوجه نمی توان به آن مبارزات اصلاح طلبی نام نهاد

عبدالله مهتدی نظیرحسین باقرزاده ازحس انتظاروناتوانی مردم سخن می گوید ولی می گوید باتوجه به شرایط داخلی وبین المللی باید "چشم اندازامیدبخشی به مردم ایران داد" واین چشم اندازجرقه ای است که مردم می خواهند وتاکید می کند که منظوروی ازاین امر تشویق به حمله نظامی یا ترغیب به رفتارخشونت آمیزدرجامعه نیست بلکه ارمغان دموکراسی وسرلوحه قراردادن تغییررژیم با استفاده ازروشهای مدنی، قانونی وسالم است !!

نهایتا همانطوریکه ملاحظه می شود برخلاف عنوان این پانل هیچ یک ازمدعوین بجزبیان تکراری وضعیت موجود نه توانستند یک تصویرکامل ازوضعیت وآرایش سیاسی حاکم  برکشورواپوزیسیون به شرکت کنندگان بدهند ونه قادربه ارائه طرح وآلترناتیوی بودند که مشکل گشای وضعیت فعلی بشود وتنها نکته اساسی مطرح شده توسط مدعوی جوان امین ریاحی بود که اپوزیسیون (بجای تمرکزبربحثهایی نظیرنقض حقوق بشریا افشاگری درخصوص ماهیت رژیم) می تواند ازبحران هسته ای وشرایط تحمیلی بر کشوروبدلیل نلاقی بی نظیراین منافع مردم فرصتی برای رهایی کشورازدست رژیم بسازد امری که مجاهدین خلق ده سال قبل وبا آگاهی کامل ازشکست اصلاحات به آن پرداختند.